About This Project

Η ΟΖΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ – Μέρος Β

Δρ. Δανιηλίδης Λάζαρος

Διδάκτωρ Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, Χειρουργός

Πρόεδρος της Μακεδονικής Εταιρείας Ομοιοθεραπευτικής (Μ. Ε. Ο. ) .

τ. Αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρίας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής (Ε. Ε. Ο. Ι.) .

Τακτικό μέλος G. O. S. (Γερμανικής εταιρείας εφαρμογών όζοντος στην Ιατρική) .

ΜΕΡΟΣ Β’

Το όζον που είναι μία αλλοτροπική μορφή του οξυγόνου (τριατομικό οξυγόνο= Ο₃) ανακαλύφθηκε το 1840 από τον Γερμανό Schonbein ο οποίος και έδωσε στο νεοεφευρεθέν αέριο το ελληνικό όνομα όζον λόγω της χαρακτηριστικής οσμής του . Είναι ευρέως γνωστό για το ρόλο που διαδραματίζει στην οικολογική ισορροπία της γης (τρύπα όζοντος…).

Το 1857 ο γνωστός μας Siemens κατασκεύασε την πρώτη τεχνική μονάδα παραγωγής του και ήταν ο ίδιος που το 1901 οζονοποίησε νερό , ώστε να το απαλλάξει από παθογόνους μικροοργανισμούς καθιστώντας το πόσιμο . Το 1902 η απολύμανση του νερού με το όζον κατάφερε να τιθασεύσει θανατηφόρο επιδημία τύφου στην Βεστφαλία . Η μέθοδος διαδόθηκε παγκόσμια ώστε αυτή τη στιγμή στη Γαλλία π.χ. υπάρχουν 700 υδραγωγεία περίπου όπου έχει αντικατασταθεί με το όζον (αντί της χλωρίωσης) η απολύμανση του νερού . Επίσης στην βιομηχανία έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές εφαρμογές όπως στον τομέα των αποβλήτων , στην απολύμανση (πάλι αντί του χλωρίου) των πισινών κλπ. Είναι γνωστή η άρνηση πρωταθλητών κολύμβησης να μπουν σε πισίνα ολυμπιακών αγώνων αν δεν χρησιμοποιούνταν όζον αντί χλωρίου …

Στην Ιατρική χρησιμοποιείται παραγόμενο από ειδική γεννήτρια σαν μίγμα οξυγόνου – όζοντος ονομαζόμενο και ιατρικό όζον αλλά και ενεργό οξυγόνο .

Η χρήση του ιατρικού όζοντος για θεραπευτικούς σκοπούς τοποθετείται στις αρχές του εικοστού αιώνα (χρήση του όζοντος για θεραπεία τραυμάτων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) αλλά ουσιαστικά η οζονοθεραπεία αναπτύχθηκε ερευνητικά και εδραιώθηκε ως συμπληρωματική θεραπευτική , στη συμβατική και στην ολιστική ιατρική σε όλο τον κόσμο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι διαδεδομένη σε πάρα πολλές χώρες : π.χ. Ιταλία – Γερμανία – Αμερική – Κούβα – Ρωσία κλπ. Σε πολλές από αυτές έχει ενταχθεί σε δημόσια νοσοκομεία και υποστηρίζεται από πανεπιστημιακές ιατρικές σχολές . Στη χώρα μας με το Προεδρικό Διάταγμα υπ αριθμ. 157 το 1991 εγκρίθηκαν θεραπευτικές εφαρμογές του όζοντος.

Στο Δυτικό Κόσμο ονομαστοί ερευνητές για την οζονοθεραπεία είναι πολλοί , όπως ο υποψήφιος για Νόμπελ Ιατρικής (1993) καθηγητής Farr . Ο Farr απέδειξε μεταξύ άλλων την εκλεκτική δράση του όζοντος εναντίον παθολογικών κυττάρων του οργανισμού , ενώ αντίθετα σέβεται και υποστηρίζει την λειτουργία των φυσιολογικών μας κυττάρων ! Επίσης από τους πιο γνωστούς ερευνητές είναι ο νυν καθηγητής της ιατρικής στη Σιέννα της Ιταλίας (έδρα Φυσιολογίας) αιματολόγος – πνευμονολόγος Δρ. Bocci με πλούσια βιβλιογραφία . Στην Ιατρική Σχολή της Σιέννα (όπως και σε κλινικές της Ρωσίας) γίνονται εκτός των άλλων και εφαρμογές του όζοντος σε χειρουργικές επεμβάσεις με εξωσωματική κυκλοφορία του αίματος . Επίσης δεινός υποστηρικτής υπήρξε ο φημισμένος καρδιοχειρουργός καθηγητής ChristiaanBarnard  ο οποίος είχε βρει και σημαντικό προσωπικό όφελος στην υγεία του και συγκεκριμένα στην αρθρίτιδα που τον ταλαιπωρούσε . Η βασιλομήτωρ της Αγγλίας είναι μία από τις πολλές διασημότητες που ευεργετήθηκαν από την οζονοθεραπεία δηλώνοντας στα 101 της χρόνια ότι χρωστά την μακροβιότητά της σ’ αυτήν .

Οι τρόποι που βιολογικά δρα το όζον είναι οι κάτωθι :

-επιταχύνει την χρήση της γλυκόζης εκ μέρους των κυττάρων

-υπεισέρχεται στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών χάρη στην συγγένεια του με τις θειούχες ρίζες

-έχει άμεση αντίδραση με τα ακόρεστα λιπαρά οξέα που μετατρέπονται σε υδατοδιαλυτές ενώσεις

-φονεύει τα μικρόβια , τους ιούς και τους μύκητες λόγω της ικανής παραγωγής υπεροξειδίων

-αποτοξινώνει καταστρέφοντας δηλητήρια – εντομοκτόνα – απορρυπαντικά – χημικά, φαινόλες .

-κινητοποιεί τα αντιοξειδωτικά μας ένζυμα εναντίον των ελευθέρων ριζών

-αυξάνει την ευκαμψία των ερυθρών αιμοσφαιρίων

-αυξάνει την παραγωγή , πάντα στο επίπεδο των ερυθρών αιμοσφαιρίων , του 2,3 διφωσφογλυκεριδικού οξέως , υπεύθυνου της απελευθέρωσης του Ο₂ στους ιστούς

-αποκαθιστά την εντερική μικροβιακή χλωρίδα με την αποβολή παθογόνων μικροοργανισμών δια των κοπράνων

-ενισχύει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα

Οι μέθοδοι χορήγησης του ιατρικού όζοντος στον οργανισμό είναι :

Α)Συστηματική χορήγηση : 

1)Μία μέθοδος χορηγήσεως η οποία εφαρμόζεται ευρέως , είναι η μεγάλη αυτομετάγγιση που γίνεται με ειδική (μιας χρήσης) συσκευή . Αυτή συνίσταται στην λήψη φλεβικού αίματος που αφού ακολούθως αναμιχθεί με μίγμα Ο₂/Ο₃ επαναχορηγείται στον ασθενή , ενδοφλεβίως . Χρησιμοποιείται σε αυτοάνοσες παθήσεις , σε παθήσεις του κυκλοφορικού , σε λοιμώξεις και στην αύξηση της φυσικής κατάστασης και της σεξουαλικής διάθεσης – ικανότητας και φυσικά στις χρόνιες παθήσεις . Η τεχνολογία καθιστά απόλυτα ασφαλή , γρήγορη και απλή την εφαρμογή της μεθόδου .

2)Εντερική εμφύσηση με ενδείξεις εφαρμογής της παρόμοιες με την μεγάλη αυτομετάγγιση .

3)Αυτοεμβολιασμός (μικρή αυτομετάγγιση). Λαμβάνονται 10ml αίματος του ασθενούς , ανακινούνται με 10ml μίγματος Ο₂/Ο₃ και χορηγούνται ενδομυϊκά . Ανήκει στις μεθόδους παθητικής ανοσοποίησης (για αλλεργίες , άσθμα κλπ.) .

4)Ενδαρτηριακή χορήγηση (σε βαριές γάγγραινες) .

5)Απλή πόση οζονοποιημένου νερού που μπορεί να γίνει και κατοίκον με φθηνές συσκευές (για καθαρισμό του νερού – για συνδρομή στη θεραπεία γαστρεντερικών και χρόνιων παθήσεων – για αποκατάσταση εντερικής χλωρίδας  – για ενίσχυση – ενδυνάμωση – ευεξία – για αποτοξίνωση – οξυγόνωση – αντιγήρανση του οργανισμού και για πρόληψη των ασθενειών) .

Β)Τοπική χορήγηση :

1)Ενδοαρθρική και περιαρθρική χορήγηση του αερίου μίγματος . Χρησιμοποιείται σε τραυματικές ή εκφυλιστικές αρθροπάθειες – αρθρίτιδες (γόνατος -ώμου – ισχίου) , σε τενοντίτιδες κλπ..

2)Τοπικές υποδόριες εγχύσεις στα σημεία του πόνου ή στα σημεία όπου απαιτείται βελτίωση του τροφισμού (έλκη , κυτταρίτις..) .

3)Εμφύσηση στη στοματική κοιλότητα (στην οδοντιατρική )

4)Κρέμα Ο₂/Ο₃σε έκδοχα ελαίων . (Επάλειψη σε παθήσεις δέρματος)

5)Ενδομυϊκή χορήγηση(παρασπονδυλικά εννίεται για κήλες μεσοσπονδυλίου δίσκου : σε οσφυαλγία , αυχενικό σύνδρομο) .

6)Δια μέσου εφαρμογής ενός υάλινου κώδωνος ή ενός πλαστικού ασκού , ο οποίος στεγανοποιείται καταλλήλως και εντός του οποίου ρέει το μίγμα Ο₂/Ο₃ . Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως όταν υπάρχουν ισχαιμικά ή άτονα έλκη και κατακλίσεις .

Παθήσεις πού χρησιμοποιείται η οζονοθεραπεία :

-περιφερειακές αρτηριοπάθειες , διαβητικά και ισχαιμικά έλκη , συμπτωματολογία αγγειοπαθειών

-άτονα έλκη , κατακλίσεις και χρόνιες φλεβικές παθήσεις (κιρσοί-φλεβίτιδα , ευρυαγγείες)

-εντοπισμένη λιποδυστροφία , κυτταρίτις

-ημικρανία – εκφύλιση ώχρας κηλίδος – σκλήρυνση κατά πλάκας

-παθήσεις μικροβιακές και ιογενείς (συμπληρωματικά και στο AIDS) και μυκητιασικές

-δερματολογικά προβλήματα (ακμή , ψωρίαση , έρπης απλός , ζωστήρας , γεννητικών οργάνων , έκζεμα , δερματίτιδα κονδυλώματα …)

-παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα και της περιπρωκτικής χώρας (ελκώδης κολίτιδα , νόσος Chron , πρωκτίτιδα , αιμορροΐδες , σπαστική κολίτιδα , ηπατίτιδες…)

-ρευματοπάθειες

-οσφυοισχιαλγία

-κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (για αποφυγή εγχείρησης)

-αυχενικό σύνδρομο

-περιαρθρίτιδες – αρθριτικά – οστεοπόρωση

-τενοντίτιδες (επικονδυλίτιδα , σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα…)

-παθήσεις του ανοσοποιητικού (αυτοάνοσες)

-αισθητική ιατρική (ρυτίδες , παχυσαρκία , κυτταρίτιδα – τοπικό πάχος…)

-ευ ζην (αντιγήρανση – πρόληψη ασθενειών)

-συμπληρωματική θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου

-σακχαρώδης διαβήτης – υπερλιπιδαιμία (βοηθά στη ρύθμιση τους)

-χρόνιες παθήσεις

Πρακτικά η οζονοθεραπεία μπορεί να συμπληρώσει την ομοιοπαθητική μας στα εξής :

Α) Στην άρση της δυσκαμψίας  του οργανισμού κατά την θεραπεία χρόνιων παθήσεων . Δηλαδή αν το καλά εκλεγμένο ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν δρα τότε αν προηγηθεί οζονοθεραπεία και δοθεί ξανά , θα δράσει . Επίσης αν το καλά εκλεγμένο φάρμακο δεν προσφέρει τη σημαντική βελτίωση που αναμένουμε ή αν υπάρχει υποτροπή της νόσου ανθιστάμενη στην σωστή αγωγή , τότε αν προηγηθεί οζονοθεραπεία και επαναληφθεί το ίδιο φάρμακο τα θεραπευτικά αποτελέσματα του θα είναι τα προσδοκώμενα . Επίσης μειώνει την διάρκεια της ομοιοπαθητικής επιδείνωσης των συμπτωμάτων . (xωρίς φυσικά να καταπιέζει.)

Β) Στην βοήθεια που μπορεί να προσφέρει δρώντας κυρίως συστηματικά (και κατά δεύτερο λόγο τοπικά) στη θεραπεία κάθε είδους λοίμωξης (μικροβιακής – ιογενής – μυκητιασικής) . Εφαρμόζεται σε οξείες λοιμώξεις καθώς και σε εξάρσεις χρόνιων λοιμώξεων .Στο Σαν Φρανσίσκο στο παγκόσμιο Συνέδριο οζονοθεραπείας το 1993 βασικό θέμα του συνεδρίου ήταν η αντικατάσταση των αντιβιοτικών από το όζον ….

Γ) Στην ανακουφιστική δράση σε οξείες φάσεις νόσων όπως αρθρίτιδες , τενοντίτιδες , οσφυοϊσχιαλγίες (από δισκοκήλες) , αυχενικό σύνδρομο , δοθιηνώσεις , κολίτιδες , αιμορροΐδες , έρπητες , κολπίτιδες κλπ. Έτσι μπορούμε να αντικαταστήσουμε την κορτιζόνη και τα υπόλοιπα χημικά φάρμακα με το όζον χωρίς κανένα κίνδυνο για αντιδότηση της ομοιοπαθητικής μας αγωγής .

Τελειώνοντας θα ήταν άδικο να μην μνημονεύσω ότι η οζονοθεραπεία συνδυάστηκε συμπληρώνοντας την ομοιοπαθητική ιατρική , πρώτα από τον Γερμανό ιατρό Eberhard (ο οποίος και αποδέχθηκε την πρόσκληση και θα είναι ομιλητής στο Πανελλήνιο Συνέδριο μας) . Ο DrEberhard ασκεί την ολιστική Ιατρική τα τελευταία 30 χρόνια έχοντας πλήθος εργασιών – δημοσιεύσεων για τα ανωτέρω .

Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι η εκπαίδευση στην οζονοθεραπεία είναι σχετικά εύκολη και το κόστος της ιατρικής γεννήτριας παραγωγής του μικρό , ώστε αυτά να μην είναι αποτελούν εμπόδια σε οποιονδήποτε ιατρό επιθυμεί να την εφαρμόζει .