About This Project

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ «DELUSIONS» ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ DELUSION
•    Ο όρος DELUSION ετυμολογικά προέρχεται από τη μεσαιωνική αγγλική με καταγωγή από το λατινικό delusio, που προέρχεται από το deludere.
•    Στην ψυχολογία ορίζεται ως «ένα άκαμπτο σύστημα δοξασιών [ιδεών, πιστεύω] με το οποίο το άτομο είναι σταθερά προσκολλημένο, παρά τη λογική ατοπία του και την έλλειψη στοιχείων που το υποστηρίζουν»

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
Η ύπαρξη του delusion υποδηλώνει κατάσταση ασθένειας διότι:
•    Η ασθένεια είναι ο περιορισμός της όρασης, είναι το στένεμα του τρόπου με τον οποίο κοιτά κανείς τα πράγματα.
•    Υπό την επήρεια του delusion τα άτομο είναι εξαναγκασμένο να αντιδρά με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο αν και μπορεί να υπάρχουν άλλοι πλέον κατάλληλοι τρόποι αντίδρασης.
•    Αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος αντίδρασης- παρόρμησης για δράση προέρχεται από την αντίληψη που έχει κανείς μέσα στην πραγματικότητα που ζει (κατάσταση).

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΓΕΙΑΣ
Σε αντίθεση η κατάσταση της υγείας εκδηλώνεται με άλλα χαρακτηριστικά:
•    ελευθερία, αυθορμητισμό και ύπαρξη στο τώρα.
•    η υγεία σημαίνει να νοιώθει κανείς εντάξει χωρίς προϋποθέσεις.
•    στην υγεία ο άνθρωπος απολαμβάνει τη ζωή χωρίς εξαναγκασμούς, δέχεται τα πράγματα όπως είναι.

ΥΠΟΚΕΦΑΛΑΙΟ DELUSION ΣΤΟ REPERTORY
•    Εύκολα αναγνωρίζεται η σπουδαιότητα των delusions για την ομοιοπαθητική από το γεγονός ότι στο REPERTORY του KENT καταλαμβάνουν 15 σελίδες από τις συνολικά 95 σελίδες του Κεφαλαίου ΜΙΝD
•    Ιδιαίτερη επίσης έμφαση στη σπουδαιότητα των DELUSIONS δόθηκε στη σύγχρονη εποχή από τον R. Sankaran μετά την έκδοση του βιβλίου του Spirit of Homeopathy το 1991
ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ DELUSION
Για την ύπαρξη του Delusion απαιτείται απαραίτητα σχηματισμός κατά Sankaran «ριζών» (= ψυχολογικών «εγγραφών»). Οι ψυχολογικές αυτές εγγραφές συχνά εμπεριέχουν οδυνηρό συναίσθημα από το οποίο το delusion αντλεί μεγάλο μέρος από τη δύναμή του. Οι εγγραφές αυτές ουσιαστικά είναι οι «ουλές» της ψυχής και συνήθως συμβαίνουν σε:
•    Ύπαρξη έντονης κατάστασης για μεγάλο διάστημα σε ένα άτομο (Sankaran)
•    Έντονη συναισθηματική φόρτιση (δυσάρεστη – ευχάριστη) κατά τη διάρκεια του συμβάντος.
•    Αδυναμία (εξασθένηση, σωματικός πόνος, αναισθησία [φυσική – τεχνητή], χρήση χημικών φαρμάκων, παιδική ή μικρότερη ηλικία) κατά την στιγμή του συμβάντος.

ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ DELUSION (Sankaran)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:
•    μια έντονη κατάσταση στην οποία το άτομο είναι σε μειονεκτική θέση δημιουργεί μια στάση ζωής (πρότυπο συμπεριφοράς και σκέψης) με συγκεκριμένους φόβους, καταναγκασμούς και εμμονές.
•    αυτή η στάση βοηθά το άτομο να επιβιώσει σε αυτήν την κατάσταση.
•    όταν η κατάσταση έχει περάσει, το πρότυπο της συμπεριφοράς με τις εμμονές και τους καταναγκασμούς συνεχίζει να υπάρχει (ανάρμοστες αντιδράσεις).
•    κατά συνέπεια το άτομο νοιώθει ότι εκτός εάν δεν δράσει με αυτόν τον τρόπο, η επιβίωση του απειλείται.
•    εκτός από αυτό το delusion αναπτύσσει τα συναισθήματα και τους καταναγκασμούς του και αυτό είναι η αρρώστια.

ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ DELUSIONS
•    Το delusion συχνά ευρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση μέχρι ένα εξωτερικό ή εσωτερικό ερέθισμα να το διεγείρει και να το ενεργοποιήσει. Σχηματικά θα μπορούσε να παρασταθεί ως ακολούθως:
•    ΕΡΕΘΙΣΜΑ (ΔΙΕΓΕΡΤΗΣ) ^ΕΓΓΡΑΦΗ      ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ DELUSION ^(ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ) ΔΡΑΣΗ
•    Συνήθως η αρχική εγγραφή «ξεχνιέται» (απωθείται στο ασυνείδητο) οπότε ο αυτοματισμός μπορεί να σχηματοποιηθεί ως ακολούθως:
•    ΕΡΕΘΙΣΜΑ (ΔΙΕΓΕΡΤΗΣ) > ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ > DELUSION > (ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ) ΔΡΑΣΗ

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ ΤΩΝ DELUSIONS
•    Λέξεις, αισθητηριακές εντυπώσεις, συμβάντα, καταστάσεις μπορούν να διεγείρουν το delusion.
•    To delusion επικρατεί ανάλογα με τη βαθμό διέγερσης, στο ορθολογισμό και την αναλυτική σκέψη του ατόμου
•    Συνήθως το delusion ενδυναμώνεται και εγκαθιδρύεται επί το μονιμότερο μετά από κάθε διέγερση
•    Το delusion είναι δυνατόν να ευρίσκεται σε μόνιμη διέγερση ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ DELUSION
•    Το delusion εμπεριέχει συναισθήματα τα οποία δεν δικαιώνονται πλήρως από τα γεγονότα. Τα συναισθήματα αυτό είναι υπερβολικά, άκαμπτα και έχουν την τάση να εκφράζονται με εικόνες.
•    Το delusion είναι πάντα κρυφό στο άτομο ποτέ φανερό.
•    Το delusion συσκοτίζει το εγώ και προσπαθεί να βρει τρόπο δικαίωσης του.
•    Το delusion τείνει να δημιουργήσει τις περιστάσεις που θα «δικαιολογήσουν» την ύπαρξη του.
•    Το delusion τείνει να επιβεβαιώνει τον εαυτό του στην πραγματικότητα και κατά προέκταση δημιουργεί «σενάρια ζωής»

Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΩΝ DELUSIONS
•    Επεμβαίνουν στην διαδικασία λήψης αποφάσεων ενώ το υποκείμενο έχει πλήρη άγνοια
•    Η έντονη διέγερσή τους ισοδυναμεί με άτεγκτη εντολή προς δράση
•    Το άτομο γίνεται απλή μαριονέτα στην ισοπεδωτική τους δύναμη

ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ
•    Το Deluston [= πλάνη, απάτη, αυταπάτη, παραίσθηση, απατηλή ηδέα, παραληρητική ιδέα] είναι ασθένεια
•    η Awαreness [=επίγνωση, αντίληψη, συναίσθηση, συνειδητοποίηση] είναι η θεραπεία.
•    Η συνειδητοποίηση του delusion στην ομοιοπαθητική γίνεται όταν το ομοιοπαθητικό φάρμακο φέρει το άτομο σε επαφή με την αρχική κατάσταση από την οποία το delusion ξεκίνησε.
•    Αυτό επιτυγχάνεται διότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο αποδεδειγμένα μπορεί να δημιουργήσει «mental states» (νοητικές καταστάσεις).
•    Για το λόγο αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για τον ομοιοπαθητικό ιατρό να είναι ικανός να διακρίνει το delusion του ασθενή και να αντιστοιχεί το κατάλληλο ομοιοπαθητικό. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο καθώς το delusion έχει την τάση να συγκαλύπτεται και να εκλογικεύεται από τον ασθενή.
ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ DELUSIONS – ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗ(COMPENSATION) Η αντιρρόπηση περιλαμβάνει την ασυνείδητη συγκάλυψη (cover-up) μερικών στοιχείων του delusion με εκδηλώσεις αντίθετες προς το περιεχόμενό του. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗΣ
•    Γίνεται με τη δύναμη της θέλησης και είναι ενεργητική διαδικασία.
•    Είναι άβολη προσπάθεια και «κόντρα στην φύση μας» (Sankaran)
•    Συνήθως χρειάζεται για την αντιμετώπιση μιας κατάστασης.
•    Π.χ. το Nitric acid που έχει σαν κύριο χαρακτηριστικό το Maliciousness μπορεί αντιρροπιστικά για να το καταπολεμήσει να γραφεί σε κάποιο φιλανθρωπικό ή θρησκευτικό σύλλογο όπου η μη βία είναι το έμβλημά τους. Η αντιρρόπηση γίνεται γιατί το maliciousness:
»   Δεν είναι χρήσιμο στην κατάσταση »   Δεν επιδοκιμάζεται από την κοινωνία
»   Είναι επιζήμιο στην εικόνα του ή στην ζωή του στην κοινωνία ΚΡΙΤΗΡΙΑ    ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ ΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ Η ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΜΕΝΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ DELUSION
•    Ένα σύμπτωμα το οποίο ταλαιπωρεί τον ασθενή.
•    Είναι πέρα από τον έλεγχο του ασθενή. Ο ασθενής λέει «δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Είναι ο τρόπος με τον οποίο νοιώθω.»
•    Ο ασθενής δεν το θέλει αλλά συνεχίζει να το έχει.
•    Πηγαίνει κόντρα σε κοινωνικά αποδεκτά πρότυπα.
•    Εμφανίζεται σε πολύ στρεσογόνους καταστάσεις.
•    Προσπαθεί να το κρύψει από κοινή θέα.
•    Δεν έχει λογική ή ικανοποιητική εξήγηση.
ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗΣ- ΑΥΘΕΝΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗΣ
•    Πριν χρησιμοποιήσουμε ένα σύμπτωμα για την επιλογή του ομοίου πρέπει να εξετάσουμε:
•    Η κατάσταση το απαιτεί;
•    Νοιώθει άνετα το άτομο;
•    Η συμπεριφορά του συνδέεται με μία κατάσταση η οποία δεν το απαιτεί;
•    Μέσα στην έκφραση του ασθενή μπορούμε να βρούμε στοιχεία πού φανερώνουν την αντιρρόπηση.
•    Οπουδήποτε υπάρχει η απόλυτη έκφραση ή όπου χρησιμοποιούνται λέξεις που υποδηλώνουν εξαιρετική προσπάθεια θέλησης «είμαι αποφασισμένος με οποιοδήποτε τρόπο, πρέπει με κάθε θυσία» δηλώνουν συμπτώματα αντιρροπούμενα.
•    Όσο περισσότερο αντιρροπούμε τόσο περισσότερο χρόνο χρειαζόμασθε για να αποβάλλουμε την αντιρρόπηση.
•    Η ανάγκη για διάφορες μορφές διασκέδασης, χαλάρωσης, διακοπών προέρχονται από την ανάγκη να πετάξει κανείς από πάνω του την αντιρρόπηση.
•    Τα hobbies είναι επίσης προσπάθεια χαλάρωσης από την αντιρρόπηση.

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗ
•    Η διάκριση μεταξύ αντιρρόπησης και μη, είναι μέγιστης σημασίας για την επιλογή των σωστών συμπτωμάτων.
•    Στα όνειρα η ασθένεια συνεχίζει να υπάρχει. Στην κατάσταση του ύπνου όταν η δύναμη της θέλησης δεν είναι τόσο ενεργή, οι φραγμοί χαλαρώνουν και τα συναισθήματα και οι πράξεις μας βρίσκουν έκφραση με μη αντιρροπούμενο τρόπο.
•    Επομένως τα όνειρα του ασθενή μπορεί να αποτελέσουν πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την φύση των delusion.

ΧΡΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΟΝΕΙΡΟΥ
ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
•    Προκύπτει από αντίδραση σε μία κατάσταση κατά τη διάρκεια της ζωής. Συνέβη κάτι και ο τρόπος που νοιώθετε αντανακλάται στο όνειρο.
•    Παράδειγμα (Sankaran): Κατάσταση: εξετάσεις.
•    Όνειρο: κατεβαίνω ένα απόκρημνο βουνό.
•    Rubrics:
»   Fear of high places
»   Fear of going downwards
»   Fear of falling
»   Fear of loosing control
»   Ailments from anticipation
•    Όλα αυτά συμβολίζονται από το βουνό και την ανάγκη να κατεβεί κανείς σε ασφαλές σημείο. Φόβος για υψηλά σημεία είναι φόβος για επικίνδυνα σημεία.
Φόβος κατωφερούς κίνησης. Με αυτόν τον τρόπο νοιώθει ο εξεταζόμενος ως προς τις εξετάσεις και αυτό είναι το θεματολόγιο του Gelsemium.

ΟΝΕΙΡΑ – ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗ- ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ
•    οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τα όνειρα η τις αποδείξεις των φαρμάκων δεν περιλαμβάνουν αντιρρόπηση.
•    η αντιρρόπηση δεν είναι η πραγματική παρέκκλιση στην οποία πρέπει να απευθύνεται η συνταγογράφηση.
•    στην πραγματικότητα το αυθεντικό σύμπτωμα είναι συχνά το αντίθετο.

ΒΑΣΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ
•    Είναι επαναλαμβανόμενα.
•    Έρχονται χωρίς καμία σχετική κατάσταση την προηγούμενη ημέρα.
•    Με κανένα τρόπο δεν συνδέονται με την υπάρχουσα παρούσα κατάσταση.
•    Μαρτυρούν για τις βαθύτερες παρεκκλίσεις του αρρώστου και τις χρόνιες τάσεις αντιρρόπησης.
•    Έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα από συνταγογραφική άποψη

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ   ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ    ΣΧΕΣΗΣ   ΟΝΕΙΡΩΝ   –
ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ (περιστατικά του συγγραφέως) ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1 (παράδειγμα πιθανής προγεννητικής εγγραφής) Γυναίκα 24 ετών
•    ΑΙΤΙΩΜΕΝΗ: φόβοι αρώστειας3 κατά κρίσεις (κρίσεις πανικού), καρκίνου4 , να μείνει μόνη3
•    ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ: αλάτι2
•    ΑΠΕΧΘΕΙΕΣ: λίπος2
•    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: <ζέστη2
•    ΥΠΝΟΣ: θέση πρηνηδόν3, όνειρα επίθεσης από σκυλιά
•    ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: ανοιχτή, ευχάριστη, φοβική από παιδί, καλές σχέσεις με τους γονείς, δεν πέρασε κάποια έντονη κατάσταση φόβου, ούτε υπήρχαν περιστατικά θανάτου ή σοβαρής ασθένειας στην οικογένεια

Η ανάλυση repertory έχει ως ακολούθως:

Αποκλείοντας τα «ψυχρά φάρμακα» η ανάλυση δείχνει:

ΟΝΕΙΡΟ (εφιάλτης επαναλαμβανόμενος)
•    «Είμαι μόνη σε δρόμο κοντά σε δάσος. Νυχτώνει και έρχεται κατά πάνω μου μια παρέα μαύρα σκυλιά. Θέλω να τρέξω αλλά δεν μπορώ. Τα σκυλιά με κυκλώνουν και μου επιτίθενται. Ξυπνώ τρομαγμένη.»
•    Εξαιτίας του έντονου επαναλαμβανόμενου εφιάλτη με στοιχεία πανικού που προσομοίαζαν τον πανικό που ένιωθε στην πραγματικότητα κατά κρίσεις, έγινε ανάλυση repertory στη σκηνή και τα συναισθήματα του εφιάλτη:

Η ασθενής ποτέ στη ζωή της δεν θυμόταν να έχει ζήσει κατάσταση STRAMONIUM από την οποία να προέρχεται η «εγγραφή». Το ίδιο επιβεβαίωσε και η μητέρα της. Όταν όμως η μητέρα ρωτήθηκε αν η ίδια έζησε παρατεταμένη κατάσταση έντονου τρόμου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στην κόρη της, το επιβεβαίωσε εμφατικά. Ανέφερε ότι η εγκυμοσύνη της συνέπεσε με την περίοδο των μεγάλων σεισμών στη Θεσσαλονίκη και ότι είχε αναγκασθεί να εγκαταλείψει το διαμέρισμα της και να διαμένει σε σκηνή.
Στην ασθενή χορηγήθηκε Stramonium 200 CH. Σε ένα μήνα ήταν αρκετά πιο ήρεμη. Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο εφιάλτης άλλαξε επί το ηπιότερο («στο δάσος δεν είναι νύχτα αλλά μέρα, τα σκυλιά δεν είναι μαύρα αλλά άσπρα και δεν μου επιτίθενται, απλώς κάνουν βόλτες γύρω μου»).
Η βελτίωση συνεχίσθηκε απρόσκοπτη και ο εφιάλτης δεν ξαναγύρισε μετά από δύο μήνες και αφού είχαν προηγηθεί δύο δόσεις από Stramonium 1M.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2 (παράδειγμα δράσης του ομοιοπαθητικού ως διεγέρτη απωθημένου ψυχολογικού υλικού)
•    Γυναίκα ηλικίας 36 ετών, προσέρχεται αιτιώμενη πόνους ενδομητρίωσης.
•    Έντονο καταθλιπτικό συναίσθημα παρά την αδιάλειπτη αλλοπαθητική   αγωγή την τελευταία 10ετία.

•    Έναρξη ομοιοπαθητικής αγωγής με Ignatia 200 CH (το φάρμακο επελέγη εξαιτίας συναισθηματικών συμπτωμάτων μετά από διένεξη με την κόρη της).
•    Το επόμενο πρωί η ασθενής έντρομη τηλεφωνεί και αναφέρει τον ακόλουθο εφιάλτη:
ΟΝΕΙΡΟ (την πρώτη νύκτα μετά την χορήγηση της Ignatia)
«Περπατώ μόνη σε ένα μεγάλο άδειο άσπρο δωμάτιο. Στη μέση του δωματίου είναι ένα φέρετρο. Μέσα στο φέρετρο είναι νεκρός ο πατέρας μου. Ξαφνικά ανοίγει τα μάτια του, σηκώνεται, με δείχνει με το δάχτυλο και μου λέει: εσύ φταις που πέθανα! Ξυπνώ κατατρομαγμένη.»
Η ασθενής αναφέρει ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχει δει παρόμοιο όνειρο ούτε ότι είχε συνειδητές ενοχές σχετικά με τον θάνατο του πατέρα της που συνέβη περισσότερο από 10 χρόνια πριν.
Ερωτώμενη για τις πραγματικές συνθήκες θανάτου του πατέρα της, απαντά ότι ο πατέρας ήταν αλκοολικός και έπασχε από άσθμα και είχε αναλάβει να του δίνει η ίδια τα φάρμακά του. Μετά από χρόνια όμως υποχώρησε στις πιέσεις του συζύγου της για ένα ταξίδι αναψυχής και παρέδωσε τη φροντίδα του πατέρα στους αδερφούς της. Εκείνοι αμελούσαν σε κάποιο βαθμό την τακτική χορήγηση των φαρμάκων του πατέρα. Συνέπεσε όμως ο θάνατος του πατέρα να συμβεί ενώ η ίδια βρισκόταν στο ταξίδι αναψυχής. Το όλο γεγονός είχε ξεχασθεί και με κανένα τρόπο δεν ήταν στο συνειδητό προσκήνιο τα τελευταία χρόνια.
Από ομοιοπαθητική άποψη είναι ενδιαφέρουσα η εκ των υστέρων ανάλυση των συστατικών του εφιάλτη με το repertory όπου η Ignatia αποτελεί πρώτη επιλογή:

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 3 (απωθημένη περινεννητική εννραφή διενερυένη από το περιβάλλον) Γυναίκα 30 ετών, οδοντίατρος
ΑΙΤΙΑΤΑΙ: Ήταν πολύ δυνατός χαρακτήρας, πολύ ενεργητική και αισιόδοξη, αιφνίδια κρίση πανικού πριν 4 χρόνια, αγχος3 , φόβος ότι θα χάσει τον έλεγχο του εαυτού3, ότι θα ξανασυμβεί3, ότι δεν μπορεί να την βοηθήσει κανείς3, ότι θα χάσει τους δικούς της3, φόβος ύψους2, κλειστοί χώροι2, κόμποι στο λαιμό2, διάθεση για κλάμα αλλά δεν μπορεί να κλάψει2 και ένα βάρος στο σιηθος2 σαν πλάκα
ΦΑΡΜΑΚΑ: 3 μήνες ΜΙΝίΤΡΑΝ, LADOSE / εντατική γνωσιακή ψυχοθεραπεία 1 έτος. Η φαρμακευτική αγωγή δεν έγινε καλά ανεκτή εξαιτίας παρενεργειών οπότε διεκόπη, και η ψυχοθεραπεία δεν προσέφερε κατά την ασθενή ουσιαστική βοήθεια και κατέληξε σε επαγγελματικές παραινέσεις του τύπου «πρέπει να προσέχετε περισσότερο τον εαυτό σας» και «να βάζετε όρια στους άλλους».
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ: γαλακτοκομικά2, αλάτι2
ΑΠΕΧΘΕΙΕΣ: λιπος2
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: <ΖΕΣΤΗ3
ΥΠΝΟΣ: εμβρυική θέση, βλέπει όνειρα αλλά δεν τα θυμάται
ΠΕΡΙΟΔΟΣ: πολύ άσχημη διάθεση με την περίοδο τώρα

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: ανοιχτός άνθρωπος, «υπεραναλυτικός» τύπος, γυρίζει συνεχώς στο συμβάν της κρίσης ΘΛΙΨΕΙΣ: παλαιότερη ερωτική απογοήτευση, ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ: μοναχοπαίδι, καλές αναμνήσεις, καλές σχέσεις με τους γονείς, κυρίως τη μητέρα στην οποία είναι ιδιαίτερα προσκολλημένη.
NATRUM MURIATICUM 1M (συναισθηματική καταπράυνση- διευκόλυνση εισροής ασυνείδητου υλικού)

Μετά παρέλευση 50 ημερών από την πρώτη συνεδρία η ασθενής αναφέρει:
•    Βελτίωση με το ARG NIT KAI NAT-M ως προς την ένταση των συναισθημάτων.
•    Η περίοδος με λιγότερα ενοχλήματα.
•    Φόβος για κλέφτες3
•    Φόβος μήπως συμβεί κάτι2
•    Οι φόβοι χειρότερα την νύχτα2 ΟΝΕΙΡΑ (Μετά το ΝΑΤ-M):

•    «Ένας σκύλος στην ταράτσα της γιαγιάς με κοιτάει θλιμμένα σαν να περιμένει κάτι να συμβεί, νιώθω ότι κάτι κακό θα συμβεί / φόβος ότι θα πέσω»
•    «Μόνη στο σπίτι σούρουπο, κάποιος κλέφτης προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού/ φόβος»
•    « Έχω γνωρίσει σε ένα τηλεπαιχνίδι έναν άντρα που τον έφερα στο σπίτι. Ο άντρας είναι απειλή για τον αδελφό και αγωνίζομαι με κάθε τρόπο να τον υπερασπίσω. Νιώθω φοβερό άγχος ευθύνης, υπεύθυνη για τον αδελφό και ένοχη που τον εξέθεσα σε κίνδυνο – ξυπνάω φοβερά αναστατωμένη» (ποτέ άλλοτε δεν είχε δει σε όνειρο τον αδερφό της.

Σε παρατήρησή μας ότι μας είχε πει ότι ήταν μοναχοπαίδι, απάντησε ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι και ότι είχε δίδυμο αδελφό ο οποίος όμως ήταν θνησιγενής. Η εξήγηση του μαιευτήρα ήταν ότι όπως είχαν τα πράγματα τα δύο έμβρυα ανταγωνίζονταν το ένα το άλλο για ανάπτυξη στη μήτρα και ότι μόνο το ένα θα επιβίωνε. Η όλη ιστορία μεταφέρθηκε στην ασθενή από τη μητέρα της και τη γιαγιά της διανθισμένη με τις φράσεις :
«Ήσουν η αιτία που πέθανε.»
« Εσύ ήσουν πιο δυνατή και επικράτησες. Πάλεψες και νίκησες το αγοράκι.» « Είναι καλύτερα τώρα που είσαι μόνη σου.»
Η ασθενής μικρή με κανένα τρόπο δεν ένιωθε καλύτερα στο άκουσμα αυτής της ιστορίας και το όλο θέμα της προκαλούσε αναστάτωση. Η μητέρα της εξαιτίας της ιδιαιτερότητας της κύησης αναγκάσθηκε σε καισαρική και παρατεταμένη νοσηλεία μετά την γέννα.
Ενώ μας διηγείται αυτά ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι η πρώτη κρίση πανικού παρουσιάσθηκε στο μαιευτήριο όταν επισκέφθηκε μια ξαδέλφη της η οποία επίσης υπέστη καισαρική για το δύσκολο τοκετό της.

Με βάση το νέο υλικό η ανάλυση έχει ως εξής:

Δυο μέρες μετά μας τηλεφωνεί αναφέροντας ότι όλες οι φοβίες και η κακή ψυχική διάθεση έχουν ενταθεί σε μέγιστο βαθμό και σε σημείο που δεν μπορεί να εξασκήσει το επάγγελμά της. Την ενθαρρύνουμε να υπομείνει την κρίση και να διατηρεί καταγραφές από όνειρα και συναισθήματα.
Μια εβδομάδα μετά το ARSENICUM η ασθενής αρχίζει να νιώθει μεγάλη βελτίωση και η βελτίωση αυτή σηματοδοτείται από το ακόλουθο όνειρο:
ΟΝΕΙΡΟ (1o όνειρο μια εβδομάδα μετά το ARSEN)
«Είμαι σε μια πολύ όμορφη περιοχή της ορεινής Ναυπακτίας. Στο ίδιο μέρος είναι παιδιά σε εκδρομή. Ξαφνικά χαλάει ο καιρός και ξεσπάει πολύ δυνατή καταιγίδα με κεραυνούς. Τα παιδιά πανικοβάλλονται και κλαίνε. Εγώ είμαι ψύχραιμη, τα μαζεύω και τα οδηγώ σε μια καλύβα στο δάσος. Στο κέντρο της καλύβας είναι ένα τραπέζι από κορμό δέντρου. Κάθομαι και απέναντι μου κάθεται ο παππούς μου και κοιταζόμαστε στα μάτια/ νιώθω ικανοποίηση, ασφάλεια, αυτοπεποίθηση…»

Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΟΔΙΑΝΟΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
•    Παράγραφος 210: «Σε όλες τις υπό θεραπεία νόσους η ψυχική κατάσταση του αρρώστου πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως ένα από τα σημαντικότερα συμπτώματα του γενικού συνόλου των συμπτωμάτων, αν θέλουμε να σχηματίσουμε μια αξιόπιστη εικόνα της προκείμενης νόσου για να τη χειρισθούμε ομοιοπαθητικά ορθά.»
•    Παράγραφος 211: «Και αυτού του είδους (ψυχοδιανοητικά) φαινόμενα βαραίνουν τόσο πολύ στη ζυγαριά των κριτηρίων του παρατηρητικού ομοιοπαθητικού γιατρού σε σημείο που το σύνολο των ψυχοδιανοητικών συμπτωμάτων του ασθενούς να γίνεται ο καθοριστικός παράγων της επιλογής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου.»
ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
•    Η ορθότητα αυτών των δηλώσεων του Hahnemann επιβεβαιώνεται καθημερινά από τις θεραπείες που επιτυγχάνονται όταν οι παράγραφοι αυτοί λαμβάνονται υπ’ όψιν στην επιλογή του ομοίου.
•    Η εύρεση των χαρακτηριστικών φυσικών και γενικών συμπτωμάτων είναι σχετικά εύκολη. Περισσότερο δύσκολη η αντίληψη των διανοητικών συμπτωμάτων και η κατανόηση της ψυχοδιανοητικής κατάστασης του ασθενή και η διάκριση των ψυχικών του συμπτωμάτων.
•    Οφείλουμε συνταγογράφηση από το κατά το δυνατόν πλέον υψηλό επίπεδο
•    Το φάρμακο που δεν θα καλύψει τα ψυχοδιανοητικά συμπτώματα δεν θα θεραπεύσει τα σωματικά συμπτώματα (του σώματος σαν σύνολο).
•    Το φάρμακο το οποίο δεν αντιστοιχεί στα σωματικά συμπτώματα δεν θα θεραπεύσει τα συμπτώματα του οργάνου.
•    Το φάρμακο το οποίο δεν αντιστοιχεί στα ψυχοδιανοητικά συμπτώματα δεν θα θεραπεύσει οριστικά

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ (SYMPTOMS OF MAN-GENERALS)
Στην ιεράρχηση της σπουδαιότητας των συμπτωμάτων για την επιλογή του ομοίου ακολουθείται η παρακάτω κατάταξη (κατά σειρά μειωμένης σπουδαιότητας):
1.    ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.
2.    DELUSIONS, Hallucinations, Delirium, Memory
3.ΟΝΕΙΡΑ. Θεωρούνται κορυφαία συμπτώματα. Θα πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενα. Το φάρμακο δεν έχει βαθύτερη σχέση με τον ασθενή αν δεν καλύπτει τα όνειρα. Δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο για την τόσο υψηλή θέση γιατί τα όνειρα είναι σε άμεση σύνδεση με τον ψυχοδιανοητικό πυρήνα του ατόμου. Αποτελούν τον «βασιλικό δρόμο προς το ασυνείδητο».
4.    ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ οργής, ζήλειας, μίσους κλπ.
5.    ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΧΘΕΙΕΣ
6.    ΣΕΞ. Αυξημένη επιθυμία ή απέχθεια στο σεξ. Διαστροφές.
7.    ΑΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ για οποιοδήποτε είδος τροφής, ζάχαρης, άλατος κλπ.
8.    ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΜΜΗΝΟ ΚΥΚΛΟ.
9.    ΎΠΝΟΣ. Αϋπνία, υπνηλία κατά τις διάφορες ψυχοδιανοητικές καταστάσεις.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ DELUSIONS
•    Συνταγογραφία για την ολότητα των συμπτωμάτων του παρόντος.
•    Διαχωρισμός των συμπτωμάτων εκείνων που προέρχονται από τις μεταβολές τις διάθεσης. οφείλουμε να δούμε τι υπάρχει στο άτομο που δεν είναι προσαρμοσμένο στο παρόν.
•    Σε ασθενείς με πολλαπλές προηγούμενες καταστάσεις θα πρέπει να χορηγούμε φάρμακο για την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.
ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΡΟΥΜΠΡΙΚΑΣ
•    Η επιτυχία της συνταγογραφησης εξαρτάται από τη δύναμη διάκρισης μεταξύ επιφανειακά όμοιων ρούμπρικων.
•    Δεν πρέπει να επιλέγουμε ποτέ μια ρούμπρικα αβασάνιστα αλλά μόνο όταν είμαστε σίγουροι ότι φθάσαμε στην εστία της διαταραχής ρωτώντας.
•    Παράδειγμα:
» Ο ασθενής μας λέει ότι δεν ανέχεται την αντιλογία.
»  Η επόμενη ερώτηση είναι γιατί.
» Απαντά διότι πληγώνει τον εγωισμό μου.
»  Στην ερώτηση γιατί είναι ανάγκη να είναι τόσο εγωιστής, απαντά ότι νοιώθει καλά
μόνο όταν τον επαινούν. » Επομένως βασικά αναζητά την καλή γνώμη των άλλων ΡΟΥΜΠΡΙΚΑ: «longing
good opinion of others»

ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΗ (IMAGINATIVE) ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ REPERTORY (I)
Η ευφάνταστη χρήση του repertory διευρύνει την χρήση του repertory ερμηνεύοντας
τις ρούμπρικες μεταφορικά, εστιάζοντας στη βαθύτερη κατανόηση της ρουμπρικας.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΡΟΥΜΠΡΙΚΩΝ (Sankaran)
•    ΡΟΥΜΠΡΙΚΑ RELIGIOUS: Αφοσιωμένος, δεσμευμένος σε μοναστική ζωή, αυστηρός.
•    ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ: κάποιος που ακολουθεί τους κανόνες οποιασδήποτε τάξεως πολύ αυστηρά και ευσυνείδητα.
•    ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΣΘΕΝΗ1: Γιατρέ απλώς πείτε μου τί έχω να κάνω. Θα ακολουθήσω την ομοιοπαθητική αγωγή πολύ αυστηρά. Θα κάνω ακριβώς ότι μου πείτε.
•    ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΣΘΕΝΗ2: Στην δουλειά μου είμαι πολύ ηθικός. Πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να ακολουθεί αυστηρά τους κανονισμούς.
•    ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΣΘΕΝΗ: «Γιατρέ θα ήθελα η χώρα μου να μην είχε καθόλου εγκλήματα ή βία και όλοι οι άνθρωποι να ζουν αδελφωμένοι σαν μία μεγάλη οικογένεια»
•    ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ: Θέλει το περιβάλλον του η εταιρεία του και ιδιαίτερα ο σύντροφός του να είναι τέλειος, πράγμα που υπάρχει μόνο στην φαντασία του.
•    ΡΟΥΜΠΡΙΚΑ: DESIRES IDEAL WOMAN
ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ DELUSIONS: ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ;
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΤΑ DELUSIONS
Οι πειραματάνθρωποι κατέγραφαν συμπτώματα συνειδητά άρα η επιλογή του φαρμάκου πρέπει να καθοδηγείται μόνο από συνειδητά συμπτώματα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
•    Οι πειραματάνθρωποι εφόσον κατέγραφαν όνειρα και μεταβολές διάθεσης και αντίληψης των γεγονότων ως αποτέλεσμα της απόδειξης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου σαφώς και κατέγραφαν την επίδραση του ομοιοπαθητικού στο ασυνείδητο
•    Η μεθοδολογία είναι σύμφωνη με το πνεύμα της ομοιοπαθητικής όπως αναφέραμε στην ιεράρχηση των συμπτωμάτων
•    Η εμπειρία δείχνει ότι τα περιστατικά βελτιώνονται ακολουθώντας το νόμο θεραπείας του Hering
•    Ο Hahnemann (1755 -1843) δεν ήταν δυνατόν να αναφερθεί άμεσα σε μη συνειδητά ψυχολογικά φαινόμενα καθόσον ο Freud (1856 -1939) γεννήθηκε 10 χρόνια περίπου μετά το θάνατό του. Ωστόσο ο Hahnemann είχε υπόψη του την ύπνωση που έδωσε το υπόστρωμα στον Freud για την θεωρεία του ασυνειδήτου και εκτιμούσε ιδιαίτερα το μεγάλο υπνωτιστή της εποχής του Mesmer.
•    Σύγχρονη υπερνευρωτική εποχή – αλλοτρίωση του σημερινού ανθρώπου. Σήμερα οι ασθενείς μας δεν είναι οι απλοί σχετικά άνθρωποι του 19ου αιώνα του Hahnemann. Η «συλλογική νεύρωση» της εποχής μας έχει κορυφωθεί σε εξοντωτικά ύψη. Επιπλέον ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αλλοτριωθεί σημαντικά και με επιστημονικό τρόπο ως προς τα πιστεύω και τις επιθυμίες του (ισχυρά ψυχοφάρμακα, πανίσχυρη προπαγάνδα μέσων μαζικής ενημέρωσης, συνθετικά εξαρτησιογόνα τρόφιμα κλπ). Είναι επιτακτική ανάγκη η εφαρμογή της ομοιοπαθητικής να λάβει υπόψη τις σύγχρονες παραμέτρους και να είναι σε θέση να διακρίνει και να θεραπεύει τις βαθύτερες και αυθεντικές διαταραχές υγείας.

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ DELUSIONS ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ: ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (I)
•    Συνταγογράφηση για τον «πυρήνα» της διαταραχής
•    Μέγιστη «βαρύτητα» συμπτωμάτων -> μείωση περιορισμών κατά τη συνταγογράφηση (υπερίσχυση στην επιλογή του ομοίου έναντι τοπικών ή και γενικών συμπτωμάτων τα οποία όμως δεν αφορούν τη διανοητική -συναισθηματική σφαίρα)
•    Αναβάθμιση του ρόλου των αιτιολογικών φαρμάκων.
•    Σε επαφή με την πορεία των συναισθημάτων και των ονείρων
•    Ελάχιστο «theorizing» στην ερμηνεία των ονείρων. Προτίμηση επαναλαμβανόμενων ονείρων με ισχυρή συναισθηματική επένδυση
•    Εκμετάλλευση των ονείρων κατά τη θεραπευτική κρίση
•    Χρήση LM δυναμοποιήσεων (παράγραφος 270 της 6ης και τελευταίας έκδοσης του Οργάνου): οι LM δυναμοποιήσεις αποτελούν την τελική εξέλιξη της τεχνικής της παρασκευής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου από τον Hahnemann. Η γνώση της χρήσης τους αποτελεί παράγοντα μεγάλης σημασίας για την επιτυχή συνταγογράφηση με βάση τα delusion. Οι LM δυναμοποιήσεις παρουσιάζουν διακριτά χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα έναντι των υπολοίπων όπως μεγαλύτερη «διεισδυτικότητα» δράσης, βελτιωμένο έλεγχο χορήγησης, μεγαλύτερη ευελιξία αλλαγής φαρμάκου.

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ DELUSIONS ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ: ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ (II)
•    «Χειροτέρευση» ψυχοδιανοητικής εικόνας μετά από χορήγηση ομοιοπαθητικού -καταπίεση με ομοιοπαθητική: Η θεραπευτική κρίση κατά τη συνταγογράφηση με βάση τα delusions μπορεί να συμπεριλάβει προσωρινή «χειροτέρευση» ψυχοδιανοητικής εικόνας καθώς συνειδητοποιείται απωθημένο υλικό. Είναι θέμα υψίστης σπουδαιότητας για τη θεραπεία να μη βιασθεί ο γιατρός να θεωρήσει ότι πρόκειται για περίπτωση καταπίεσης και προχωρήσει σε αντιδότηση ή άκαιρη χορήγηση νέου ομοιοπαθητικού.
•    Διέγερση Delusion μετά από ομοιοπαθητική συνταγογράφηση – απάντηση του ασυνείδητου – Εκ νέου συνταγογράφηση. Πρόκειται για μια προοδευτική διαδικασία συναισθηματικής «κάθαρσης» του ασυνείδητου κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής συνήθως μεταβάλλει συχνά θέσεις και αντιλήψεις για προβλήματα που τον απασχολούν και πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Είναι σημαντικό να προειδοποιηθεί να αναβάλλει τη λήψη σημαντικών προσωπικών αποφάσεων αν είναι δυνατόν για μετά το πέρας της θεραπείας, ούτως ώστε οι επιλογές του να είναι οι καλύτερες δυνατές.
•    Προγεννητικές -περιγεννητικές «εγγραφές»- «εγγραφές» κατά την βρεφική -νηπιακή ηλικία. Η εξουδετέρωσή τους μπορεί να παίξει αποφασιστικό ευεργετικό ρόλο στη πορεία της θεραπείας.
•    Ιδιοσυστασιακή συνταγόγραφηση – σχέση με κάλυψη delusions. Η ονομαζόμενη « ιδιοσυστασιακή» συνταγογράφηση εξ ορισμού θα πρέπει να καλύπτει κάποιο κεντρικό delusion (σε άλλη διατύπωση ιδιαίτερο στερεότυπο τρόπο με τον οποίο ο ασθενής βιώνει την ύπαρξή του και αλληλεπιδρά με το περιβάλλον). Ως τέτοια αποτελεί κορυφαία ομοιοπαθητική προσέγγιση με την προϋπόθεση όμως ότι διατηρείται η αμερόληπτη και συνεχής αξιολόγηση της εικόνας του ασθενή, η οποία ενδεχομένως να απαιτήσει ευελιξία στη συνταγογράφηση.
•    Σημεία ορόσημα της θεραπευτικής πορείας – «όνειρα θεραπείας» Η μακρόχρονη εμπειρία από τη συνταγογράφηση με βάση τα delusion αναδεικνύει κοινό συμβολισμό και ερμηνεία σε ορισμένα όνειρα που είναι συχνά και παρόμοιου θέματος σε πολλούς ασθενείς κατά τη θεραπευτική διαδικασία. Παραδείγματα τα όνειρα «ευνουχισμού» (πχ «πέφτουν τα δόντια»), συμβολικού ανοίγματος του ασυνείδητου και εισροής απωθημένου υλικού («άνοιγμα αποστήματος στο σώμα»), ψυχικής απελευθέρωσης και «άνετης» διάθεσης («μετακόμιση σε νέο ευρύχωρο σπίτι» ή «ανακάλυψη νέων δωματίων στο σπίτι που μένουμε» – συχνά προηγούνται όνειρα προσωρινής επίσκεψης στη νέα κατοικία μέχρι την τελική εγκατάσταση).
•    Εξουδετέρωση των delusions. Πόσα και ποια delusions για πόσο διάστημα και πόσο χρόνο; Η ερώτηση είναι αδύνατον να απαντηθεί στη γενικευμένη της μορφή. Εξουδετερώνει κανείς τα delusion που εμφανίζονται (είναι ενεργά) κάθε φορά στη συνεδρία δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά που συσκοτίζουν τη λογική σκέψη και το συναίσθημα του ασθενή περισσότερο. Φαίνεται γενικά ματαιοπονία η προσπάθεια εξουδετέρωσης όλων των εγγραφών, καθώς φαίνεται ότι είναι στη φύση του νου η δυνατότητα δημιουργίας νέων. Ωστόσο η ολική ή μερική εξάλειψη ακόμη και λίγων σημαντικών delusions συχνά καταλήγει σε θεαματική βελτίωση του ασθενούς σε ελάχιστο σχετικά χρόνο.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΜΕΡΙΚΗ Η ΟΛΙΚΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ DELUSIONS ^ Βελτίωση διανοητικών λειτουργιών
^ Αύξηση δημιουργικότητας, νοητικών – σωματικών αντοχών
^ Ώθηση προς επίτευξη στόχων που πριν θεωρούντο ακατόρθωτοι
^Ανάληψη ευεργετικής δράσης προς ίδιον όφελος και όφελος της ευρύτερης κοινότητας

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ «DELUSIONS» ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ:
•    Η επιδέξια ομοιοπαθητική συνταγογράφηση με βάση τα delusions μπορεί να επιτύχει τη μερική ή ολική εξάλειψή τους.
•    Αυτό αποτελεί μέγιστη προσφορά προς το Άνθρωπο αποκαλύπτοντας νέους ορίζοντες συναισθημάτων, ελευθερίας επιλογών και ικανότητας.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η εργασία «Η σημασία των «delusions» στην ομοιοπαθητική συνταγογράφηση» παρουσιάσθηκε στην Αθήνα το 2009 κατά τη διάρκεια του 15ου Πανελλήνιου Ομοιοπαθητικού Συνεδρίου και προκάλεσε αίσθηση στην ομοιοπαθητική επιστημονική κοινότητα. Αφορά στην παρουσίαση μίας μεθόδου ανεύρεσης του ενδεικνυόμενου ομοιοπαθητικού φαρμάκου με σκοπό την απελευθέρωση από στρεβλώσεις της ορθολογικής σκέψης και την απελευθέρωση από καταπιεστικά συναισθήματα που είναι προφανώς ανάρμοστα με την κατάσταση πραγματικότητας στην οποία ζει το άτομο.

Το repertory είναι ένα εργαλείο στα χέρια του ομοιοπαθητικού το οποίο βοηθά, μαζί με άλλες μεθόδους, στην ανεύρεση του «ομοίου», δηλαδή του ενδεδειγμένου για τη θεραπεία του ασθενούς φαρμάκου. Το repertory είναι με πολύ απλά λόγια ένα λεξικό συμπτωμάτων στο οποίο καταγράφονται συμπτώματα (έχει επικρατήσει να ονομάζονται ρούμπρικες στο repertory) και παράπλευρα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα τα οποία ενδεχομένως είναι κατάλληλα για τη θεραπεία. Τα φάρμακα αυτά καταγράφονται επίσης ανάλογα με το βαθμό που «καλύπτουν» το συγκεκριμένο σύμπτωμα και μέχρι τέσσερις διαβαθμίσεις (οι διαβαθμίσεις μπορεί να παρασταθούν με αριθμούς όπως αυτοί που εμφανίζονται στα παραδείγματα των ιστορικών και τις αναλύσεις repertory της εργασίας – ο μεγαλύτερος αριθμός αντιστοιχεί σε ισχυρότερη ένδειξη ως προς την επιλογή του φαρμάκου ή την ένταση του συμπτώματος). Το όμοιο φάρμακο οφείλει ιδανικά να καλύπτει την ολότητα των συμπτωμάτων του ασθενούς, ή τουλάχιστον τα πλέον σημαντικά, από ομοιοπαθητική άποψη, συμπτώματα.

Το «όργανο της θεραπευτικής τέχνης» είναι αναμφίβολα το σημαντικότερο κείμενο της Ομοιοπαθητικής, καθώς εκεί αναφέρονται οι βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής και οι κανόνες που διέπουν την άσκησή της. Η τελευταία έκτη έκδοση του οργάνου ολοκληρώθηκε από τον Hahneman, τον πατέρα της Ομοιοπαθητικής, λίγο πριν το θάνατό του το 1843.

Οι πειραματάνθρωποι είναι υγιείς άνθρωποι οι οποίοι, εθελοντικά και για χάρη της επιστημονικής έρευνας, έλαβαν φαρμακευτικές ουσίες παρασκευασμένες με ομοιοπαθητικό τρόπο και σε διάφορες δοσολογίες με σκοπό την καταγραφή (που ονομάζεται «απόδειξη φαρμάκου» στην ομοιοπαθητική) της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι καταγραφές αυτές αποτελούν τη μόνη αξιόπιστη πηγή της ομοιοπαθητικής φαρμακολογίας.

Ο νόμος θεραπείας του Hering (ενός από τους κορυφαίους ομοιοπαθητικούς ιατρούς του 19ου αιώνα) διέπει οποιοδήποτε είδος πραγματικής θεραπείας (και όχι απλής καταπίεσης συμπτωμάτων). Ο νόμος διατυπώνεται ως εξής: «Κατά το χρόνο της θεραπείας τα συμπτώματα θα εξαφανισθούν: από πάνω προς τα κάτω, από μέσα προς τα έξω, από ένα ζωτικής σημασίας όργανο σε ένα όργανο λιγότερης ζωτικής σημασίας και κατά την ανάδρομη σειρά εμφάνισής τους.»